01 mar 2019

Transport słomy i siana drogą morską

Transport drogą morską towarów łatwopalnych, żrących czy trujących wiąże się z podwyższonym ryzykiem. Europejska konwencja ADR, nowelizowana co 2 lata reguluje międzynarodowy przewóz drogowy materiałów niebezpiecznych. Kierowcy przewożący niebezpieczny towar zobowiązani są odbyć podstawowe szkolenie oraz zdać specjalny egzamin dotyczący krajowych oraz międzynarodowych przewozów towarów niebezpiecznych. Kurs powinien być odnawiany co 5 lat. Prócz znajomości krajowych oraz unijnych przepisów, przedstawiciele firm, które zajmują się przewozem towarów niebezpiecznych przez kilka państw, powinni dodatkowo sprawdzić, czy w którymś z krajów nie zostały wprowadzone dodatkowe przepisy, którą mogą utrudnić transport przez jego terytorium.

Transport siana promem Transport siana promem Transport siana promem

Według Międzynarodowego Kodeksu Ładunków Niebezpiecznych IMDG transport morski siana i słomy traktowany jest jako transport ładunku niebezpiecznego UN 1327 klasy 4.1, materiałów stałych zapalnych od zewnętrznego źródła ognia. Transport siana bądź słomy z Polski do Szwecji musi posiadać wilgotność poniżej 14%, być umieszczony w specjalnych kontenerach lub w foliowanych balonach. Ponadto siano oraz słoma muszą być zwinięte w bale. Obowiązuje całkowity zakaz przewożenia tego ładunku luzem. Nie może być on zanieczyszczony ropą lub zawilgocony.

Jeśli chodzi o transport kiszonek oraz pasz dla zwierząt, które je zawierają, towar musi być zwinięty w bale i zapakowany w plastik. Jego wilgotność nie może przekraczać 40%. Może on być przewożony na otwartej lub przykrytej plandeką naczepie. Bardzo restrykcyjnie podchodzi się do kontroli podczas odprawy. Jeśli opakowania są uszkodzone lub temperatura przekracza 50 stopni Celsjusza, ładunek zostanie odrzucony.

Aby transport został dopuszczony do odprawy należy zgłaszać 24 godziny przed rejsem, chęć przewozu niebezpiecznego ładunku. Ponadto należy posiadać specjalny certyfikat z atestem rzeczoznawcy ładunkowego, dokumentujący brak zagrożenia i wymaganą wilgotność poniżej 14%. Na certyfikacie musi znajdować się numer rejestracyjny samochodu, naczepy oraz informacja jakiej partii ładunku dotyczy.

Ostateczną decyzję na transport ładunków niebezpiecznych podejmuje zawsze Kapitan. Nie wszystkie promy armatorów przystosowane są do przewożenia ładunków niebezpiecznych. Na trasach z Polski do Szwecji przewóz taki umożliwiają armatorzy Polferries, Stena Line oraz UnityLine (z wyłączeniem statków Polonia i Skania).

KomentarzeKomentarze

Dodaj komentarzDodaj komentarz

× Dziękujemy za Twój komentarz.
Zostanie on opublikowany po akceptacji Moderatora.